Vegnendu
da Trévej ‘l par soeu ‘na culina,
con
in mès i punt e la gésa visina;
‘l
domina ‘l paees, ‘l sembra dée “alto là”,
ché cumandi mé, mé soo ‘l padron de cà.
‘l sii da cusè parli? Dal castell de Casaa.
L’è
‘l simbul de Casaa, con la sua longa storia,
quanti
guèrii chè pasaa, ‘n da la sua memoria.
Davanti
la sua piasa, toeuch ‘n pasaa,
dal cardinal, al vèscuuf, dal general, al suldaa.
L’è
lé cal par cal dorma, ma lè menga hin scé,
lû
‘l cugnoos la storia da toeucc quei che viif ché,
dal
vegèt ch’in piasa al véent i caramei,
dal dutuur, al préet, dai spusà ai mareii.
E
anca se l’è vèech, lû, l’è sempar là,
‘l
viif con la sua gent, la storia de Casaa.
E,
quant una campana, la diis ch’a tuuca té,
té
ta portan via, ma lû ‘l sarà sempar lé.
RENATO
SIESA
19/05/2003