in ricordo del mio amico Delio, la tua simpatia sarà sempre nei nostri cuori

 

Toeuch i voeult che stoo luntaa,

sempar hin scé ma suceet,

quand torni al mè paees;

‘l castèll che ‘l cumpaar a l’urisuunt,

‘l campanil, i punt;

‘l mè coeur ‘l cumencia a baat foort,

‘n dal rividè la mia piasa, i mè post.

Questa l’è cà mia, ‘l mè paees,

ché, gh’è la mia gent, ché sa stà bee;

ché soo nasüü, ché go i mè tradision,

luntaa da té, ma sentaria in preson;

la mia famiglia, i mè amis, i mè parent, i mè moort,

viseen a lur ma senti sempar foort;

la mia gesa, la mia cuurt, la mia scöla, al mè Casaa,

mai pudarîa stà luntaa;

‘l sonn de la campana, la ciama a la preghiera,

adèss cum’alura, la matina e la sera.

Paees mè, ta set bèll ‘n ogni stagion,

primavera, estaa, invernu, autoeunn.

E toeuch i voeult che vo via,

sempar hin scé ma suceet,

se strench la gula ; ‘l penser ‘l bat sèmpar là,

chisaa se pudaroo rividè al me Casaa.

 

RENATO SIESA

27/04/2003